Długi weekend – brzmi jak idealna okazja do wypoczynku. Wolne dni, mniej pracy, więcej przestrzeni, by pobyć razem. A jednak wielu rodziców przyznaje, że zamiast relaksu jest frustracja, a zamiast radości są spięcia. Co sprawia, że ten czas tak łatwo może zamienić się w pole bitwy? I czy da się z tego wyciągnąć coś dobrego?

Dlaczego przedłużone weekendy bywają trudne?

Przede wszystkim dlatego, że jesteśmy zmęczeni. Dorośli przenoszą napięcia z pracy, dzieci – z przedszkola lub szkoły. Długo wyczekiwane wolne dni stają się zatem polem do rozładowania napięć, które wcześniej były tłumione. Oczekiwania sięgają wręcz nieba: że będzie idealnie, że odpoczniemy, że „nadrobimy czas razem”. A życie – jak to życie – bywa inne.

Nie bez znaczenia jest też fakt, że czas wolny często wyciąga na wierzch to, co w codzienności da się „przykryć” obowiązkami. Niewypowiedziane słowa, zmęczenie, potrzeba bliskości – to wszystko wychodzi, gdy jesteśmy ze sobą dłużej. Bez ucieczki w pracę, szkołę czy zajęcia dodatkowe. I wtedy pojawiają się napięcia, czasem kłótnie, a niekiedy ciche oddalenie.