Rajmund Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 roku w Zduńskiej Woli. Wstąpił do zakonu franciszkanów we Lwowie, gdzie otrzymał imię Maksymilian. Studia w Rzymie zakończył obroną dwóch doktoratów (z filozofii i teologii), tam również założył stowarzyszenie „Rycerstwo Niepokalanej”. Po powrocie do Polski powołał do życia klasztor Niepokalanów (zwany „Grodem Maryi”) we wsi Paprotnia (gmina Teresin, woj. mazowieckie) oraz zaczął wydawać pismo „Rycerz Niepokalanej”.

1. Na chrzcie otrzymał imię Rajmund
Przyszły święty Kościoła katolickiego otrzymał na chrzcie imię Rajmund. Kiedy Kolbe rozpoczął nowicjat przyjął imię Maksymilian, podczas ślubów wieczystych, na cześć Matki Bożej także drugie imię - Maria.

2. Rodzina
Jego ojciec Juliusz Kolbe był etnicznym Niemcem, pracował jako tkacz. Matka - Marianna Dąbrowska pracowała jako pielęgniarka. Rodzina należała do III Zakonu św. Franciszka.

3. Pasjonat kosmosu, wojska i militariów
Kolbe wykazywał ponadprzeciętne zdolności matematyczno-fizyczne. Studia w Rzymie zakończył obroną dwóch doktoratów: z filozofii oraz teologii. Jest także autorem artykułu: „Etereoplan. O pojeździe międzyplanetarnym”, który sam zresztą zaprojektował. W młodości Rajmund pragnął zostać żołnierzem. Interesował się militariami i sprawami związanymi z wojskowością.

4. Objawienie Najświętszej Maryi Panny
Kiedy Kolbe miał 12 lat, w kościele w Pabianicach, objawiła mu się Najświętsza Maryja Panna, trzymająca dwie korony: białą i czerwoną. Zapytała go, czy chce je przyjąć, dając jednocześnie do zrozumienia, że biała oznacza czystość, czerwona zaś męczeństwo. Odpowiedział, że pragnie je obie. Wizja głęboko go poruszyła i wyznaczyła kierunek jego dalszego życia.

5. Zakon franciszkanów
W 1907 roku Rajmund wraz ze swoim starszym bratem postanowili wstąpić do franciszkanów. Trzy lata później dołączył do nich także kolejny brat Józef. We Lwowie, przed obrazem Matki Bożej Łaskawej, Kolbe poświęcił swoje życie wstawiennictwu i opiece Maryi.

6. Rycerstwo Niepokalanej
Pod wpływem szeroko zakrojonej akcji antykatolickiej, której był świadkiem w Rzymie, po naradzie ze współbraćmi i za zgodą swego spowiednika, Maksymilian Maria założył Rycerstwo Niepokalanej (Militia Immaculatae). Celem tego stowarzyszenia była walka o nawrócenie schizmatyków, heretyków oraz masonów. Dla realizacji tego zadania członkowie Rycerstwa mieli się oddawać na całkowitą i wyłączną służbę Najświętszej Maryi Niepokalanej.

7. „Rycerz Niepokalanej” i klasztor w Niepokalanowie
W styczniu 1922 roku o. Maksymilian zaczął wydawać „Rycerza Niepokalanej” i „Rycerzyka Niepokalanej” (pismo dla dzieci). Był pierwszym redaktorem tych czasopism. Po wyjeździe do Japonii, w sprawowaniu tej funkcji zastąpił go jego brat - o. Alfons Kolbe. W 1927 roku o. Kolbe przeniósł się z Warszawy do Teresina i założył tu klasztor, który miał nawet własną straż pożarną. Podobny kompleks utworzył w Japonii, nazwał go „Ogrodem Niepokalanej”. W jego skład wchodził: klasztor, kościół oraz prężnie działające wydawnictwo.

8. Męczennik na fasadzie opactwa westminsterskiego
Zakonnik jest jednym z męczenników uhonorowanych posągiem na fasadzie londyńskiego opactwa westminsterskiego.

9. Obóz zagłady w Auschwitz-Birkenau
28 maja 1941 roku o. Maksymilian trafił do obozu Auschwitz-Birkenau. Nadano mu numer 16670. „Ufajcie Niepokalanej, wy młodzi żyć będziecie. Ja obozu nie przeżyję, ale wy będziecie uratowani” - powtarzał współwięźniom, którzy zapamiętali go jako człowieka pełnego pokory, spokoju i zaufania Bogu.

10. Męczeńska śmierć
W lipcu 1941 roku, po ucieczce jednego z więźniów, komendant obozu skazał na śmierć głodową dziesięciu mężczyzn. Franciszkanina nie było w tej grupie. Kolbe postanowił jednak, że dobrowolnie zamieni się z innym więźniem. Uratował w ten sposób życie Franciszka Gajowniczka. Zakonnik zmarł w wigilię uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - 14 sierpnia 1941 roku, dobity zastrzykiem z fenolu. Gajowniczek przeżył obóz, dożył sędziwego wieku. Zmarł w 1995 roku, w wieku 94 lat. Został pochowany na cmentarzu przyklasztornym w Niepokalanowie.

11. Beatyfikacja i kanonizacja
17 października 1971 roku papież Paweł VI osobiście beatyfikował o. Maksymiliana Marię Kolbego. Kanonizacji dokonał 10 października 1982 roku papież Jan Paweł II.

12. Patron honorowych dawców krwi, rodzin i elektryków
Św. Maksymilian Maria Kolbe jest patronem rodzin, elektryków, archidiecezji gdańskiej i diecezji koszalińskiej, a od 1999 roku także honorowych dawców krwi.