Poniedziałek, 23 stycznia 2023

• Hbr 9, 15.24-28 • Ps 98, 1.2-3ab.3cd-4.5-6 • Mk 3, 22-30

Uczeni w P iśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili o Jezusie: «Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy». Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może szatan wyrzucać szatana? Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nie, nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i wtedy dom jego ograbi. Zaprawdę powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego».

Chrystus gromadził wokół siebie więcej ludzi niż uczeni w Piśmie. I, oczywiście, najczęstszym sposobem wśród tych zazdrosnych i samolubnych ludzi, aby odwrócić uwagę słuchających Jezusa, jest oszczerstwo. To właśnie robią. Boją się spotkać z Jezusem twarzą w twarz, by Go oczernić. Ale Chrystus daje im lekcję. Najpierw mówi im, że ich rozumowanie jest błędne, gdy odnoszą się do wewnętrznego podziału królestwa. Jezus nie należy do tego samego królestwa co diabeł. Takie myślenie uczonych w Piśmie to błąd. I Jezus wyjaśnia to w przypowieści. Przez Niego jesteśmy zbawieni i doznajemy przebaczenia, bo wielkie jest miłosierdzie Boże nad nami. Bóg darzy nas swoją nieskończoną miłością. Następnie Jezus ostrzega uczonych w Piśmie przed najgorszym grzechem, jaki może popełnić człowiek, czyli bluźnierstwem przeciwko Duchowi Świętemu. Ten, kto bluźni lub odrzuca Ducha Świętego z własnego wyboru, jest winny wiecznego potępienia. Dlatego jeśli człowiek odrzuca miłość daną mu przez Ducha miłości, Ducha Świętego, odrzuca samego Boga. Innymi słowy, sam wybiera swoje potępienie. Uczmy się przebaczać, abyśmy mogli otrzymać przebaczenie w miłości Boga, w Duchu Świętym. Wybaczmy tym, którzy nas obrażają lub których nie lubimy. Bóg, w swojej nieskończonej miłości, nam przebacza. Naśladujmy Go, kochając i przebaczając z serca, zapominając o zniewagach.

W.Cz.

WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!